Dit weekend was het avontuur gemengd met puur genieten. Na vrijdag een Javaans verjaardagsfeest mee gemaakt te hebben stonden we zaterdagochtend met kleine oogjes op om 6uur. We namen de bus naar Paramaribo (T’ Vat) om te wachten op onze gids en de bus die ons naar Albina zou brengen. Samen met drie andere meisjes die hier op vakantie waren vertrokken we. De rit naar Albina duurde 2,5 uur en dit was voor iedereen een moment om wat bij te slapen (voor zover dat ging op een bus die de hele tijd over drempels moest rijden). Eenmaal in Albinaaangekomen was het overstappen in een Koraal (zie foto hieronder).
We staken de rivier over en kwamen zo terecht bij Frans-Guyana. Hier bezochten we de gevangenis waar vroeger alle blanken opgesloten zaten. Vroeger zat hier ook een bekende gevangene Papillon, die 3 maal wist te ontsnappen (link naar film over de man: http://en.wikipedia.org/wiki/Papillon_%28film%29 ). Na de gevangenis wandelden we onder de blakende zon verder naar een typisch marktje. We hoopten om een verschil te zien met de marktjes van Suriname en wat stokbrood te vinden, maar we werden teleurgesteld. Het enige dat we zagen waren de typische schaafijskraampjes, bananen en komkommers. Toch genoten we van de sfeer die er heerste. We liepen er voor enkele tellen rond voor we terug naar het bootje gingen. Nu stond er ons een rit van een uur te wachten. Na een tiental minuten wist ik al dat ik duidelijk niet op de juiste plaats zat. Ik was doorweekt. Het enige voordeel hieraan was dat ik me voor de rest van de vaart geen zorgen moest maken over het al dan niet nat worden.
Het aanmeren bij Galibi verliep zonder problemen en we mochten ons meteen installeren in onze kamers. Het waren dan misschien geen luxekamers, maar dat ze niet gezellig waren kon je niet zeggen. Na het installeren gingen we meteen naar ons privéstrandje. Bij het zwemmen in de zee leek het eerder alsof we ons privé modderbad kregen en zodra we wilden gaan zonnen begon het te gieten. Na de regen zijn we gaan voetballen met wat lokale kinderen. Ik kan je verzekeren dat lopen in het zand uitputtend is. Ik heb er nog steeds spierpijn van.
Het aanmeren bij Galibi verliep zonder problemen en we mochten ons meteen installeren in onze kamers. Het waren dan misschien geen luxekamers, maar dat ze niet gezellig waren kon je niet zeggen. Na het installeren gingen we meteen naar ons privéstrandje. Bij het zwemmen in de zee leek het eerder alsof we ons privé modderbad kregen en zodra we wilden gaan zonnen begon het te gieten. Na de regen zijn we gaan voetballen met wat lokale kinderen. Ik kan je verzekeren dat lopen in het zand uitputtend is. Ik heb er nog steeds spierpijn van.
In de avond was het de bedoeling dat we naar een strand iets verderop zouden gaan om zeeschildpadden te spotten. Bij het zien van het weer en hoe het bootje bewoog op het wilde water leek dat plots geen goed plan meer. Toch kropen we met z’n allen in het bootje, trokken een zeil over ons heen om ons droog te houden en vertrokken. We zagen niets door het zeil, maar konden voelen hoe het bootje alle kanten opgeduwd werd. Op dat moment was ik blij om een reddingsvest aan te hebben.
Na een half uur kwamen we toch veilig aan op het strand. We hebben na wat wachten toch twee schildpadden (van 1m25 groot) eieren zien leggen. Echt geweldig om te kunnen meemaken.
Toen we terug in Galibi waren (opnieuw in een wankel bootje) maakten we met de nodige moeite een kampvuur. Dit was dan ook meteen een mooie afsluiter van de dag.
Zondag bestond de dag er uit om het dorp wat verder in te trekken en uiteindelijk bij een man aan te komen die op voor enkele dieren zorgde. Twee doodskopaapjes, twee neusberen een nachtaapje en enkele schildpadden. We mochten de dieren wat eten geven. Ondanks het toch een beetje commercieel was, was ik blij om toch eens een aapje op mijn schouder te hebben.
Nadien was het inpakken en terug de boot in voor een uur lange boottocht naar Albina en dan terug met de bus naar Paramaribo.
Na een half uur kwamen we toch veilig aan op het strand. We hebben na wat wachten toch twee schildpadden (van 1m25 groot) eieren zien leggen. Echt geweldig om te kunnen meemaken.
Toen we terug in Galibi waren (opnieuw in een wankel bootje) maakten we met de nodige moeite een kampvuur. Dit was dan ook meteen een mooie afsluiter van de dag.
Zondag bestond de dag er uit om het dorp wat verder in te trekken en uiteindelijk bij een man aan te komen die op voor enkele dieren zorgde. Twee doodskopaapjes, twee neusberen een nachtaapje en enkele schildpadden. We mochten de dieren wat eten geven. Ondanks het toch een beetje commercieel was, was ik blij om toch eens een aapje op mijn schouder te hebben.
Nadien was het inpakken en terug de boot in voor een uur lange boottocht naar Albina en dan terug met de bus naar Paramaribo.